W dokumentach i reportażach lubię to, że ludzie przedstawieni są we właściwych sobie kolorach, tj. w swoim świecie nieupindrzonym kolejnym fikuśnym filtrem, który sprawia, że rzeczywistość staje się barwniejsza.

Agatę czeka długa podróż do USA. Chce poznać rodziców swojego chłopaka. Agata jest niewidoma.

Najbardziej wzrusza mnie moment, kiedy para siedzi na ławce w parku, a on opisuje to, co dzieje się dookoła. Rozklejam się w środku. (z wiekiem robię się sentymentalny? Umyśle co jest grane?)

I chcę wyrwać się sprzed laptopa i pobiec do łóżka w którym śpi Magda, by powiedzieć jej, że jest moimi oczami, że miłość to zgoda na to, by obserwować świat poprzez cudze oczy. Nie budzę jej. Niech śpi.

Dlaczego lubię oglądać dokumenty? Czasem trzeba przestać myśleć i zacząć żyć, a dokument w większości przypadków Ci o tym po prostu przypomni.

—-

„Touch Life”
Director: Leo Bruges, Marcin Knyziak