Popatrzmy w lewo, w prawo. Nie ma nic. Popatrzmy do góry i w dół. Nie ma nic. Wczoraj jest bardzo odległe. O jutrze mówi się, że będzie jakieś. Wierz lub nie, ale oprócz śmierci najbardziej boimy się jutra, które – jak bardzo byśmy nie chcieli – śmiercią w końcu się kończy. Jedni walczą, inni poddają się nurtowi, są też tacy, którzy po prostu podnoszą ręce do góry i poddają się w sensie najbardziej nieoczekiwanym i nieaprobowanym. Gry uczą zwycięstw i porażek. Piłka jest w grze do ostatniego gwizdka. Pytanie tylko czy pierwsza połowa jest przed, czy już za nami?